از خواصی که در دل خربزه پنهان است چه می‌دانید؟

خربزه، صیفی‌جاتی است از خانواده کدوئیان که به صورت بوته‌ای می‌روید و بهترین نوع آن در تایباد، گرمسار، سرخه و سمنان کشت می‌شود. میوه‌ای ایرانی که جدود 200 سال پیش تخم آن برای کشت به اروپا و آمریکا رسید و طرفدار بسیاری هم پیدا کرد. تجربه خوردن خربزه را اکثرا دارند و طعم شیرین و آبدارش را در خاطر سپرده‌اند. صیفی‌جاتی که خنک آن در گرمای تابستان بسیار دلپذیر است و با وجود نام عجیبی که دارد؛ اما توانسته خود را در میان خوراکی‌های لذیذ جا دهد.

بهتر است قبل از آنکه از خواص این میوه خوشمزه بگویم علت آنکه به آن خربزه می‌گویند را در اینجا اشاره‌ای کوتاه داشته باشیم. در زبان فارسی میانه، نام خربزه هیچ ارتباطی با دو حیوان خر و بز ندارد. بلکه ابتدا این صیفی‌جات به نام «خربوچک» شناخته می‌شد. در گذشته به خیار «بوچینه» نیز می‌‌گفتند که معنای چیدنی بودار می‌دهد و خر هم که به معنای بزرگ است. بنابراین تلفیق این دو با هم می‌شود خیار بزرگ. به طوری که در لغت‌نامه دهخدا نیز خربزه اینطور معنی شده که میوه‌ای شیرین، لذیذ، خوش‌بو و کلان است.

اما این میوه با چنین ترکیب نام‌گذاری تنها خوراکی آبدار و شیرین نیست که به رفع عطش شما کمک کند. بلکه دارای خواص بسیاری نیز هست که با خوردن آن می‌توان به آنها دست پیدا کرد.

خربزه‌ای که به دلیل خواص‌اش باید خورده شود

ویتامین‌های A، B1، B3، B5، 6B، C، D، K، پتاسیم، فیبر، منیزیم، سدیم، مواد مغذی، معدنی، سلولز و... از جمله خواصی است که در این میوه خلاصه شده است. ضمن اینکه طبیعت این میوه معتدل و‌ تر است. هرچه خربزه شیرین‌تر باشد هم میزان گرمی و تری بودن آن افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این خربزه موجب تقویت سیستم ایمنی بدن، کنترل فشار خون، درمان کم‌خونی، سلامت قلب، پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی، ضد سرطان، کاهش استرس، بهبود بی‎خوابی، حفظ سلامت چشم، سلامت ریه، کاهش وزن، بهبود دستگاه گوارش، رفع یبوست، ملین، بهبود هضم غذا، ادارآور، بازسازی پوست، شادابی پوست، سلامت مو و جلوگیری از ریزش آن، بهبود سوختگی‌ها و خراش‌ها، ترمیم سلول‌های بدن، تولید عرق، دفع سنگ مثانه و کلیه، جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های لثه، رفع خستگی، برطرف‌کننده بی‌حالی و کم‌حوصلگی، بهبود گرمازدگی، افزایش میزان شیر مادران و... است. برای همین می‌توان از این میوه برای درمان، پیشگیری و بهبود بسیاری از بیماری‌ها و مشکلات بهره برد.  

تخم خربزه نیز بسیار طرفدار دارد و اتفاقا خواص خوبی هم داشته که از جمله آنها می‌توان به طبیعت گرم ، چربی، پروتئین، آهن، ویتامین E و... اشاره کرد که ادرارآور، پاک کننده کلیه، مثانه و کبد، مسکن سوزش مجاری ادرار، ملین، درمان سرفه حاد، درمان درد سینه و حلق، تب‌های شدید و... اشاره کرد. برای همین هم خوردن تخم خربزه نیز توصیه می‌شود.

چگونه خربزه شیرین را تشخیص دهید؟

خربزه باتوجه به ظاهری که دارد تشخیص آنکه کدام یک از آنها شیرین و آبدار است سخت به نظر می‌رسد. دقیقا همان سختی که برای تشخیص هندوانه وجود دارد. اما در هر صورت راه‌هایی وجود دارد برای آنکه بتوان راحت‌تر به این تشخیص رسید که یک خربزه سالم، رسیده و شیرین است. چون اگر خربزه شیرین نباشد واقعا مزه خیاری را می‌دهد که حتی از طعم و مزه خیار به دور است!

معمولا خط‌های یک خربزه رسیده از هم فاصله بیشتری دارد، سفت و سنگین است و انتهای آن را اگر کمی فشار دهید تاحدودی نرمی دارد. این نشانه‌ها علامت آن است که خربزه به اندازه کافی رسیده و سپس به راحتی از بوته جدا شده است. چون خربزه‌ای که به سختی از بوته جئا شود این معنا را می‌دهد که نرسیده و باید بیشتر بر روی بونه باقی می‌ماند. ضمن اینکه به رنگ خربزه هم توجه داشته باشید. هرچقدر رنگ خربزه به سمت رنگ نارنجی متمایل و تعداد خط‌هایی که بر روی آن قرار دارد بیشتر باشد می‌توان تا حدودی به شما بگوییم که در تشخیص خربزه رسیده، آبدار و شیرین موفق عمل کرده‌اید.

چه کسانی خربزه نخوردند؟

خربزه هم مانند هر میوه و مواد خوراکی دیگری باید به اندازه خورده شود. همچنین ممکن است خوردن خربزه برای بیماران گوناگون، زنان باردار و... مضر باشد. برای همین بد نیست این افراد قبل از خوردن خربزه با پرشک خود مشورت کنند. درنتیجه لازم به ذکر است که خربزه می‌تواند به دلیل قندی که دارد برای بیمارانی که دچار دیابت هستند مفید نباشد. همچنین باوجود آنکه می‌توان با مصرف کنترل‌شده و درست باکمک خربزه به کاهش وزن دست پیدا کرد؛ اما مصرف غیر قابل کنترل و زیاد آن نتیجه عکس داشته و موجب چاقی و افزایش قند خون خواهد شد. این نکته را هم باید بدانید خوردن زیاد خربزه موجب می‌شود تا فرد دچار نفخ شود. اتفاقی که در نهایت امکان دارد باعث اسهال و ورم روده نیز بشود. بنابراین توصیه می‌شود خربزه با فاصله زمانی وعده‌های غذایی خورده شود. لازم است این نکته را نیز بدانید خربزه برای کسانی که دچار سرماخوردگی و گلودرد هستند مفید نبوده و باعث شدت گرفتن این بیماری می‌شود. برای همین کسانی که به این بیماری‌ها مبتلا هستند بهتر است از این میوه دوری کنند. توصیه نهایی ما این است که خربزه را با انبه، پنیر یا عسل نخورید چون باعث درد شدید معده می‌شود و قطعا شنیده‌اید که خوردن عسل و خربزه باهم اگر به سرعت تحت درمان قرار نگیرد باعث مرگ خواهد شد! اما آنقدر این موضوعی که به آن اشاره شد خطرناک و مرگ‌آور نیست. اما بهتر است این نکته را بدانید که در عسل و خربزه ترکیباتی وجود دارد که بر اثر تماس مقادیر زیاد، باهم واکنش نشان داده و به ماده سفت و سختی تبدیل می‌شود که هضم آن دشوار و در برخی افراد می‌تواند باعث انقباضات قولنجی و دردهای شکم شود، اما این ‌درد در حدی نیست که بتواند به مرگ منجر شود. در هر صورت دلیلی ندارد خربزه‌ای که شیرین است با عسل خورده شود. بنابراین چه بهتر این دو ماده خوراکی را در فاصله زمانی با یکدیگر میل کنید که از لذت شیرینی هر دو لذت ببرید.